*သံသရာ*

သံသရာဟူသည္ တစ္ဘ၀မွ တစ္ဘ၀ တေျပာင္းျပန္ျပန္ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အဌသာလိနီအဌကထာ၌လည္း “ခႏၶာ အာယတန ဓာတ္တရားတို႕၏ အဆက္မျပတ္ေသာ ျဖစ္စဥ္သည္ သံသရာမည္၏” ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဤတြင္ သတိျပဳစရာ ရွိလာ၏။ သတၱ၀ါတို႔သည္ ဤသို႔ သံသရာလည္ပတ္ၾကရာ၌ “ဤဘ၀ ဤဘံုမွ ရုပ္နာမ္ကပင္ ထိုဘ၀ ထိုဘံု၌ ေျပာင္းေရႊ႕ျဖစ္ပ်က္၏” ဟု မစြဲယူသင္႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ စြဲယူပါက သႆတဒိဌိ (ျမဲ၏ဟူေသာ အမွားမ်ား) ျဖစ္လိမ္႔မည္။ တစ္ဖန္ “ဤဘ၀ ဤဘံုမွ ရုပ္နာမ္သည္ ဤဘ၀ ဤဘံုမွာပင္ ေသေက် ကင္းျပတ္၏၊ ေနာက္ဘ၀ ေနာက္ဘံုႏွင္႔ ဘာမွ်မသက္ဆိုင္” ဟု စြဲယူျပန္လွ်င္လည္း ဥေစၦဒဒိဌိ (ေသလ်င္ျပတ္၏ ဟူေသာ အယူမွား) ျဖစ္လိမ္႕ဦးမည္။ ျမတ္ဗုဒၶကား ယင္းအယူအဆႏွစ္ခုတို႔၏ အၾကားမွာ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ အက်ဳိးျဖစ္ေပၚျခင္းကိုသာ ညြန္ျပေတာ္မူေလသည္။

ဤအေၾကာင္းႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ဤဘ၀ ဤဘံုမွ ရုပ္နာမ္တစံုတရာက မေျပာင္းေရႊ႕ဘဲ ဟုိဘ၀ ဟိုဘံု၌ ပ႗ိသေႏၶ ေနႏိုင္ပံုကို မိလိႏၵပဥွာတြင္ ဤသို႔ ျပဆိုထား၏-

အရွင္နာဂေသန။ ။မင္းျမတ္- ဥပမာကား တစ္စံုတေယာက္ေသာ ေယာက်ၤားသည္ မီးတိုင္တစ္ခုမွ မီးတိုင္တစ္ခုကို ညိွထြန္း၏။ မင္းျမတ္ အသို႕နည္း၊ ထိုမီးသည္ ထိုမီးတိုင္မွ ေျပာင္းေရႊ႕သြားသေလာ?

မိလိႏၵမင္း။ ။အရွင္ဘုရား- မေျပာင္းေရႊ႕ပါ။

အရွင္နာဂေသန။ ။မင္းျမတ္- ဤအတူပင္ ဤဘ၀မွ တစံုတရာ မေျပာင္းေရြႊ႕ဘဲ ပ႗ိသေႏၶျဖစ္၏။

မိလိႏၵမင္း။ ။ထို႕ထက္ အလြန္ ဥပမာ ျပဳပါဦးေလာ႕?

အရွင္နာဂေသန။ ။မင္းျမတ္- သင္မင္းျမတ္သည္ ငယ္စဥ္က ကဗ်ာဆရာထံမွ တစံုတခုေသာ ကဗ်ာကို သင္ဖူးေၾကာင္း မွတ္မိပါ၏ေလာ?

မိလိႏၵမင္း။ ။အရွင္ဘုရား- မွတ္မိပါ၏။

အရွင္နာဂေသန။ ။မင္းျမတ္-အသို႕နည္း၊ ထိုကဗ်ာသည္ ဆရာ႕ထံမွ ေျပာင္းေရႊ႕လာသေလာ?

မိလိႏၵမင္း။ ။အရွင္ဘုရား-မေျပာင္းေရႊ႕ပါ။

အရွင္နာဂေသန။ ။မင္းျမတ္-ဤအတူသာလွ်င္ ဤဘ၀မွ တစံုတရာ မေျပာင္းေရြႊ႕ဘဲ ဟိုဘ၀၌ ပ႗ိသေႏၶစြဲယူ၏။

သို႕ျဖစ္၍ တစ္ဘ၀မွ တစ္ဘ၀သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕၍ သံသရာလည္ပတ္ရာတြင္ ဤဘ၀ ဤဘံုမွ ရုပ္နာမ္ႏွင္႔ ဟိုဘ၀ ဟိုဘံုမွ ရုပ္နာမ္သည္ ထပ္တူထပ္မွ် လံုး၀တူသည္လည္းမဟုတ္၊ တကြဲတျပား လံုး၀ျခားနားသည္လည္း မဟုတ္၊ ႏြားႏုိ႕မွ ႏို႕ဓမ္းစသည္ ျဖစ္ရာတြင္ ႏို႕ဓမ္းသည္ ႏြားႏုိ႕မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏြားႏို႕ႏွင္႔ အေၾကာင္းမကင္းသကဲ႕သို႕ ထို႕အတူပင္ ဤဘ၀ ဤဘံုမွ ရုပ္နာမ္အေၾကာင္းေၾကာင္႔ ဟိုဘ၀ဟိုဘံုမွ ရုပ္နာမ္အက်ဳိးတရား ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ျဖစ္သည္။

ဤသို႕ တစ္ဘ၀မွ တစ္ဘ၀ ေျပာင္းေရႊ႕ျဖစ္ပ်က္ရာ၌ သံသရာခရီးကား ရွည္ေ၀းၾကာျမင္႕လြန္းလွ၏၊ သမုဒၵရာသည္ ဆံုးစမျမင္ က်ယ္ျပန္႔သလိုပင္ သံသရာသည္လည္း ဆံုးစမျမင္ အလြန္ပင္ ရွည္လ်ားလွပါ၏၊ သံသရာဟူေသာ သမုဒၵရာ၏ အနားေရးကမ္းစကို ဘယ္မွာ စတင္ခဲ႕ေၾကာင္း မသိႏိုင္ေပ၊ သံသရာ၏ ေရွ႕ဖ်ား အနားေရး အစကား နွစ္ေပါင္း ရာေထာင္ စသည္ၾကာခဲ႔ျပီ၊ ကမၻာေပါင္း ရာေထာင္ စသည္ ရွည္ခဲ႔ျပီ၊ “ဤမင္း ဤဘုရားလက္ထက္က စတင္ ျဖစ္ခဲ႔သည္၊ ထိုကာလ၏ ေရွးက စတင္ မျဖစ္ေပၚခဲ႔ေသး” ဟု ေခတ္ကာလကို သတ္မွတ္၍ မရႏိုင္။ ထို႕ေၾကာင္႔ “သမုဒၵရာ အသြင္ သံသရာခြင္” (သံသာရ သာဂရ) ဟု ဖြင္႔ဆိုၾကျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

သာသနာေရး ၀န္ၾကီးဌာန သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးဦးစီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ကူးယူျပီး ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အားလံုးေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး လိုရာပန္းတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။

ေတာသားေလး

Posted in: သိမွတ္ဖြယ္ရာဓမၼစာေပမ်ား