*ကံခ်င္းမတူ လူခ်င္းမတူ*

ဘုရားရွင္လက္ထက္၀ယ္ သုဘလုလင္သည္ လူခ်င္းတူပါလ်က္ တစ္ဦးႏွင္႔ တစ္ဦး အက်ဳိးေပး ထူးျခားပံုကို ျမင္ရသျဖင္႔ မရွင္းလင္းသည္႕အတြက္ တစ္ဆယ္႔ေလးခ်က္ေသာ ျပႆနာတို႕ကုိ ေလွ်ာက္ထားရာ၌ ဘုရားရွင္ေျဖေတာ္မူပံုကို ယခု ရဟန္းရွင္လူအမ်ား နားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ အက်ဥ္းခ်ဳံး၍ ေရးသားေဖာ္ျပပါမည္-

၁။ အခ်ဳိ႕မွာ အသက္တိုရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႕သည္ သတၱ၀ါတို႔အေပၚ၌ သနားျခင္းကင္းမဲ႔လ်က္ သူတပါး၏ အသက္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေလ႔ရွိ၏။ ထိုသူမ်ဳိးသည္ ေသလွ်င္ ငရဲသို႕ က်ေရာက္တတ္၏။ (ေရွးက ကုသိုလ္ကံ တစ္ခုခု၏ ေထာက္ပံ႕မႈေၾကာင္႔) ငရဲသို႔ မက်ဘဲ လူ႕ျပည္သို႕ ေရာက္လွ်င္ ၾကာရွည္စြာ ေနခြင္႔မရ။ အသက္တိုရေလသည္။)

၂။ အခ်ဳိ႕မွာ အသက္ရွည္ရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႕ကား သတၱ၀ါတုိ႕အေပၚ၌ သနားၾကင္နာ ကရုဏာထားလ်က္ သူ႕အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ ထုိသူမ်ားသည္ ေသလွ်င္ အထက္နတ္ျပည္သို႕ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္မေရာက္ဘဲ လူ႕ျပည္သို႔ ေရာက္ျပန္လွ်င္လည္း အသက္ရွည္စြာ ေနၾကရေလသည္။

၃။ အခ်ဳိ႕မွာ အနာေရာဂါမ်ားရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႔သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သတၱ၀ါကို လက္ျဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခဲ၊ တုတ္၊ ဓါး စေသာ လက္နက္ျဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း ညွင္းဆဲေလ႕ရွိ၏။ ထုိသူမ်ဳိးေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႔ျပည္သို႔ေရာက္လွ်င္ ေရာဂါထူေျပာ အနာေပါေလသည္။

၄။ အခ်ဳိ႕မွာ အနာေရာဂါကင္းရွင္းရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႔သည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သတၱ၀ါကို လက္ျဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ခဲ၊ တုတ္၊ ဓါး စေသာ လက္နက္ျဖင္႔ေသာ္လည္းေကာင္း ညွင္းဆဲႏွိပ္စက္ေလ႕မရွိ။ ထုိသူမ်ဳိးေသလွ်င္ အထက္နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္မေရာက္ဘဲ လူ႔ျပည္သို႔ေရာက္လွ်င္ကား အနာေရာဂါ ကင္းရွင္းရေပသည္။

၅။ အခ်ဳိ႕မွာ အရုပ္ဆိုးရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတုိ႔သည္ အလြန္ေဒါသၾကီး၏။ အနည္းငယ္ စကားေျပာစရာရွိလွ်င္ သူတပါးကို ထိပါးပုတ္ခတ္၍ ေျပာဆိုေလ႔ရွိ၏။ ထိုသူမ်ဳိးေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႕ျပည္သို႔ ေရာက္လွ်င္ မ်က္ႏွာပုပ္သိုး အရုပ္ဆိုးတတ္ေလသည္။

၆။ အခ်ဳိ႕မွာ ရုပ္အဆင္းလွျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႕သည္ ေဒါသမထြက္၊ သူတစ္ပါး၏ အျပစ္ကို ေျပာဆိုေလ႔မရွိ၊ စိတ္ၾကည္လင္ေအးျမသူျဖစ္၏။ ထိုသူေသလွ်င္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္သို႕ မေရာက္ဘဲ လူ႔ျပည္သို႔ ေရာက္ရလွ်င္လည္း ၾကည္လင္လွပေသာ အဆင္္း (ရုပ္ေခ်ာျခင္း)ကုိ ရရွိေပသည္။

ရ။ အခ်ဳိ႕မွာ ေျခြရံစိုးမိုး တန္ခိုးအာဏာ နည္းပါးရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႔သည္ ဣႆာ (ျငဴစူျခင္း) တရားအားၾကီး၏။ ထိုလူမ်ဳိးေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႔ျပည္သုိ႕ ေရာက္ရလွ်င္လည္း ေျခြရံစိုးမိုး တန္ခိုးအာဏာ နည္းပါးရေလသည္။

၈။ အခ်ဳိ႕မွာ ေျခြရံစိုးမိုး တန္ခိုးအာဏာ ၾကီးမားရျခင္း

ထိုကဲ႔သို႔ ဣႆာ (ျငဴစူျခင္း) တရားမရွိေသာသူသည္ ေသလွ်င္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္သို႔ မေရာက္ဘဲ လူ႔ျပည္သို႔ ေရာက္ရလွ်င္လည္း နာမည္ေက်ာ္ၾကား ေျခြရံမ်ား၍ တန္ခိုးအာဏာၾသဇာ ၾကီးမားရေပသည္။

၉။ အခ်ိဳ႕မွာ ဥစၥာမဲ႔မြဲ ဆင္းရဲရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတုိ႔သည္ စြန္႕ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းေလ႔မရွိ၊ မေစၧရ (၀န္တုိျခင္း)တရား အလြန္အားၾကီး၏။ ထိုသူမ်ဳိးေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႕ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရလွ်င္လည္း ဥစၥာမဲ႕မြဲ ဆင္းရဲရေလ၏။

၁၀။ အခ်ဳိ႕မွာ ဥစၥာျပည္႔စံု ကံုလံုၾကြယ္၀ရျခင္း

ထိုကဲ႔သို႕ မေစၧရ (၀န္တိုျခင္း) တရားမရွိဘဲ စြန္႕ၾကဲေပးကမ္း လွဴဒါန္းေလ႔ရွိေသာသူသည္ ေသလွ်င္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရ၏။ နတ္ျပည္သို႔ မေရာက္ဘဲ လူ႕ျပည္သို႕ ေရာက္ရလွ်င္လည္း ဥစၥာျပည္႔စံု ကံုလံုၾကြယ္၀ရေပသည္။

၁၁။ အခ်ဳိ႕မွာ အမ်ဳိးယုတ္ရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႔သည္ အလြန္မာန္မာနၾကီး၏။ (သူတပါးကို အထင္အျမင္ေသး၏။ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အထင္ၾကီး၏။ ရိုေသ ေလးစားထုိက္ သူကိုမွ် ရိုေသေလးစားရမွန္း မသိတတ္။ ထိုသူမ်ိဳးေသလွ်င္ ငရဲသို႔ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႕ျပည္သို႕ ေရာက္ရလွ်င္လည္း ေအာက္က် ေနာက္က် ယုတ္ညံ႔ေသာ အမ်ဳိး၌ ျဖစ္ရ၏။

၁၂။ အခ်ဳိ႕မွာ အမ်ဳိးျမတ္ရျခင္း

ထိုကဲ႔သို႕ မာန္မာနမၾကီးဘဲ ရိုေသေလးစားထိုက္သူကို ရိုေသေလးစားေလ႕ ရွိေသာသူသည္ နတ္ျပည္သို႕ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္သို႔ မေရာက္ဘဲ လူ႔ျပည္႔ကို ေရာက္ရလွ်င္လည္း ျမင္႕ျမတ္ေသာအမ်ဳိး၌ ျဖစ္ရရုိးရွိ၏။

၁၃။ အခ်ဳိ႕မွာ အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာ နည္းပါးရျခင္း

ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ မိန္းမေယာက်ၤားတို႔သည္ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္တို႔ထံသို႕ ခ်ဥ္းကပ္၍ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ အျပစ္ ရွိ မရွိကုိလည္းေကာင္း မိမိမွီ၀ဲထုိက္ မမွီ၀ဲထုိက္ေသာ အရာကိုလည္းေကာင္း၊ ေနာင္သံသရာ၀ယ္ ၾကာရွည္ေလးျမင္႔ ဖြံ႕ဖြံ႔ျဖိဳးျဖိဳး အက်ဳိးေပးမည္႕ တရားအခ်က္တို႕ကိုလည္းေကာင္း ေမးျမန္းေလ႔မရွိ၊ ထင္မိထင္ရာျပဳ၍ ဒုစရိုက္မ်ားသျဖင္႔ ထိုသူမ်ဳိးေသလွ်င္ ငရဲသို႕ က်ေရာက္တတ္၏။ ငရဲမက်ဘဲ လူ႔ျပည္သို႔ ေရာက္ရလွ်င္လည္း အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာကင္း လူဖ်င္း လူအ လူမိုက္ ျဖစ္ရေပသည္။

၁၄။ အခ်ဳိ႕မွာ အသိအလိမၼာ ဥာဏ္ပညာ ၾကီးမားရျခင္း

ထိုကဲ႔သုိ႕ေသာ တရားအခ်က္တို႕ကို ႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဳ နာယူေမးျမန္းေလ႕ရွိေသာ သူသည္ကားေသလွ်င္ နတ္ျပည္သို႔ ေရာက္ရတတ္၏။ နတ္ျပည္သို႕ မေရာက္ဘဲ လူျပည္သို႕ ေရာက္ရလွ်င္လည္း အသိ အလိမၼာ ဥာဏ္ ပညာ ၾကီးမားလ်က္ ထက္ျမတ္ေသာ အေျခအေနကို ရတတ္ေပသည္။

လိုရင္းအခ်ဳပ္မွာ “ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ” ဟူသည္ႏွင္႔အညီ ေရွးေရွးက ျပဳခဲ႔ေသာ အမူ(ကံ) အားေလ်ာ္စြာ ေကာင္းက်ဳိးႏွင္႔ မေကာင္းက်ဳိးကို ရၾကေလသည္။

(ဥပရိပဏ ပဏၰာသပါ႗ိေတာ္၊ ၀ိဘဂၤ၀ဂ္၊ စူဠကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္)

သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးဦးစီးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ ကူးယူျပီး ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အားလံုးေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာျပီး လိုရာပန္းတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။

ေတာသားေလး

Posted in: သိမွတ္ဖြယ္ရာဓမၼစာေပမ်ား